Επανεκκίνηση ή αυτοκαταστροφή.....
Ανέκυψε ξαφνικά μέγα θέμα με αυτόν τον τυχάρπαστο «καλλιτέχνη» ονόματι TUS. Γιατί λέει έγραψε και ερμήνευσε ένα τραγούδι που εκθείαζε την εμπορία γυναικών από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ.
Και ερωτώ, πού είναι το περίεργο?? Αυτός δεν είναι ο ίδιος καραγκιόζης που στο ξεκίνημα, της ας το πούμε καριέρας του, είχε πει ένα τραγούδι που έβριζε την μάνα κάποιου? Γιατί δεν βγήκε τότε να διαμαρτυρηθεί κανείς? Αλλά δεν φταίει αυτός ο πιθηκάνθρωπος, σε καμία περίπτωση.
Αυτός αποτελεί ένα ακόμα προϊόν της νεοελληνικής κουλτούρας του χαβαλέ, του σταρχιδισμού, της έλλειψης αξιών, του εθνομιδενισμού και της άκριτης ισότητας που επιβάλει με το έτσι θέλω οι σημερινή κοινωνία της αριστεράς της αρπαχτής και της προόδου.
Πάνω σε αυτό το μοτίβο λοιπόν του όλοι ίσοι, ξεπετάγονται κάθε λογής ουρακοτάγκοι και βάζουν τον εαυτό τους δίπλα σε ανθρώπους με πραγματική αξία καταφέρνοντας όχι μόνο να αυτοανακηρυχτούν ισάξιοι αλλά να υποσκελίσουν σε πολλές περιπτώσεις αυτούς που έχουν όντως αξία, γιατί ως γνωστών οι φελλοί και τα σκατά πάντοτε επιπλέουν, ενώ ο χρυσός και τα διαμάντια όχι. Το καλό είναι ότι τα τελευταία δεν φθείρονται ποτέ, οπότε πάντα θα υπάρχει η ελπίδα να αλλάξει κάτι.
Όλοι αυτοί που σήμερα κράζουν τον TUS είναι οι ίδιοι που τον έκαναν φίρμα, όχι μόνο τον συγκεκριμένο, αλλά κάθε λογής τσόλι που μας έχουν φορτώσει στις πλάτες όλα αυτά τα χρόνια που μεσουρανούν τα MEDIA. Κι όλοι αυτοί υπάρχουν γιατί τους δίνουμε αξία εμείς, έτσι είναι ο νόμος της αγοράς, προσφορά και ζήτηση, αφού διασκεδάζουμε και γελάμε με τον κάθε παπάρα, μετά μην παραπονιόμαστε ότι δεν μας άρεσε κάποια συμπεριφορά του.
Λες και ήταν ο Ξυλούρης μέχρι χθες ο TUS και ξαφνικά έκανε κάτι απρεπές και μας ξάφνιασε, το ίδιο μαλάκας ήταν και χθες και προχθές και αντιπροχθές, δεν άλλαξε κάτι, απλά άλλαξε η στάση των ΜΜΕ απέναντι του κι επειδή η ψυχολογία του όχλου διαμορφώνεται αποκλειστικά από τα ΜΜΕ, γιαυτό και η λεγόμενη κοινή γνώμη εξεμάνη, όπως γίνεται βέβαια σε όλα τα ζητήματα, μην φορτώσουμε τώρα όλες τις νεοελληνικές μας παθογένειες στον TUS για να βγούμε λάδι, θα ήταν άδικο.
Εμάς βαραίνει κατά κύριο λόγο η ευθύνη για την σημερινή κατάντια, εμείς είμαστε αυτοί που κυνηγάμε πόκεμον, εμείς που βάζουμε πούλμαν απ το Κιλκίς για να προσκυνήσουμε τον τάφο του Παντελίδη, εμείς που θα χαλάσουμε τον κόσμο για ένα πέτσινο πέναλτι αλλά στα παπάρια μας αν θα πάρουμε 300 ευρώ σύνταξη, εμείς που θα πετάξουμε τα σκουπίδια μας στην παραλία, που θα περάσουμε μαρσάροντας με την μηχανή ή έχοντας διαπασών τα ηχεία στις τρεις την νύχτα. Οι ίδια θλιβερή νεοελληνική καρικατούρα που θα πάει να ανάψει κερί στο πανηγύρι της Παναγίας και μετά από λίγο θα φάει 7 κιλά γουρουνόπουλο, θα πιει και 40 κουτάκια μπύρες και θα ρίξει και καμιά χριστοπαναγία στον σερβιτόρο έτσι για να δείξει ότι είναι και μάγκας στην παρέα.
Αυτοί είμαστε κύριοι στην πλειοψηφία μας, δυστυχώς. Μια διασταύρωση ανώτερη απ’ το τέρας της αποκαλύψεως, ένα HOMO PASOKUS που γαλουχήθηκε την δεκαετία του 80’ μπουκωμένο με δανεικά, διορισμούς και κάλπικα επιδόματα, αναθρεμμένο σε σκυλάδικα να χορεύει πάνω στα τραπέζια και να ξερνάει απ’ το στόμα του βρισιές, ουίσκι και καψουροτράγουδα. δεν ξέρω τι σοκ πρέπει να υποστούμε για να μπορέσει να αλλάξει όλο αυτό, αλλά αν δεν αλλάξει κάτι δεν υπάρχει ελπίδα, χρειαζόμαστε οπωσδήποτε επανεκκίνηση, ίσως και με οποιοδήποτε κόστος, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, όταν ένα σίδερο έχει στραβώσει, πρέπει να ασκήσεις την διπλάσια δύναμη για να το ξαναφέρεις στα ίσια.
Θάνος Τραμπάζαλης.