Η ανάπτυξη έρχεται......
2016-04-26 21:19
Θα αναπτύξω μια προσωπική ιστορία που δείχνει ότι δύσκολα υπάρχει σωτηρία από το χάλι που έχουμε.
Την Κυριακή που μας πέρασε αποφάσισα να πάρω τα παιδιά μου και να πάω μια βόλτα στην Αρχαία Σικυώνα να δω σε τι στάδιο βρίσκονται οι εργασίες στο αρχαίο θέατρο, μιας και είχα πληροφορηθεί, με μεγάλη χαρά είναι αλήθεια, ότι ξεκίνησαν οι ανασκαφές προκειμένου να αποκαλυφθούν οι εξέδρες.
αξίζει εδώ να ανοίξω μια παρένθεση και να πω ότι το θέατρο της Αρχαίας Σικυώνας ήταν από τα μεγαλύτερα της αρχαιότητας, φτιάχτηκε γύρω στο 300 π.χ και σε αριθμό θεατών ήταν εφάμιλλο ή και μπορεί να ξεπερνούσε το θέατρο της Επιδαύρου μιας και σύμφωνα με μελέτες μπορεί να είχε χωρητικότητα έως 13.000 θεατές.
Κλείνω την παρένθεση και συνεχίζω, το πρώτο σοκ το έπαθα με την πορεία των εργασιών, με αυτούς τους ρυθμούς πιο γρήγορα θα εποικήσουμε τον Άρη παρά θα αποκαλυφθούν οι εξέδρες στο σύνολό τους.
Αν φυσικά επρόκειτο για κάποιο κέντρο υποδοχής (hot spot) και ήταν αναμεμιγμένες τίποτα ΜΚΟ, σε χρόνο μηδέν θα είχε στηθεί, θα είχαν γίνει και τα εγκαίνια και θα είχε γίνει και η στέγαση. όταν πρόκειται όμως για την εθνική μας κληρονομιά οι εργασίες γίνονται όπως στο αποστακτήριο του Τζακ Ντάνιελς στο Τεννεσί.
Το πρώτο σοκ ακολούθησε ένα δεύτερο μεγαλύτερο ακόμα. Άντε λέω τώρα στα παιδιά, πάμε να δούμε το μουσείο. Πλησιάζουμε στο μουσείο και βλέπω απ' έξω μια κόκκινη ταμπέλα που έγραφε με λευκά κεφαλαία γράμματα: ΤΟ ΜΟΥΣΕΊΟ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΊΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΌ ΛΌΓΩ ΈΛΛΕΙΨΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΎ. Εκεί κούνησα εφτά φορές το κεφάλι μου για να καταλάβω τι διάβασα. Από μέσα βγήκε μια ευγενέστατη κυρία που μου είπε ότι δυστυχώς το μουσείο παραμένει κλειστό γιατί ακόμα δεν έχουν εγκριθεί προσλήψεις κάποιου έκτακτου προσωπικού ώστε να ανοίξει.
Εδώ ακριβώς προκύπτουν διάφορα ερωτήματα, ένα από όλα είναι το εξής: Είναι δυνατόν σε μια χώρα που η βαριά της βιομηχανία είναι ο τουρισμός, να γίνονται τέτοια εγκλήματα?
Όπως λέει και ο Ιωάννης Πολέμης στο υπέροχο ποίημα του, τι είναι η πατρίδα μας?
Όλα αυτά είναι η πατρίδα μας, ξεκινάνε άνθρωποι από την άκρη της γης για να δουν αυτά τα υπέροχα πράγματα και συναντούν μια πινακίδα που λέει κλειστών. Μαζί με εμένα είχαν έρθει και κάποιοι άλλοι επισκέπτες, μάλλον Γάλλοι όπως κατάλαβα από τις ομιλίες, τι να πεις σε αυτούς τους ανθρώπους? Ντράπηκα ειλικρινά ήθελα να τους ζητήσω συγνώμη για αυτό που συνέβη έστω κι αν δεν έφταιγα εγώ.
είναι δυνατόν να υπάρχει τόσο πλεονάζων προσωπικό σε άλλες υπηρεσίες, σε βαθμό που να δίνουν συνεχώς άδειες γιατί αν ήταν όλοι εκεί δε θα είχαν καρέκλα για να κάτσουν και εκεί που υπάρχει πραγματική ανάγκη για προσωπικό να περιμένουν συμβασιούχος?
Θα μου πει κάποιος, να μην πάρουν δηλαδή συμβασιούχος να κάνουν κι αυτοί οι άνθρωποι ένα μεροκάματο? Να τους πάρουν κι αυτούς και να ανοίγουν τους αρχαιολογικούς χώρους και τα απογεύματα και τις Δευτέρες από Μάιο μέχρι Οκτώβριο.
Ξαναλέω, αυτή είναι η βαριά βιομηχανία μας, δε παράγουμε ούτε καλαμάκια για φραπέδες, αυτά έχουμε, αν δε μπορούμε κι αυτά να τα υποστηρίξουμε πάμε στο διάολο. Αυτή η ξευτιλισμένη η ανάπτυξη που λέμε όλο ότι έρχεται και πουθενά δεν φαίνεται, πώς θα 'ρθει? Τι είναι? Η δευτέρα παρουσία για να έρθει από μόνη της? Πρέπει και μεις να κάνουμε κάτι, «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» δεν γίνεται αλλιώς.
Θ.Τ.